Op sociale media is een nieuwe kunstvorm ontstaan: de webcomic. Deze documentaire, een komedie over zware onderwerpen, portretteert zeven striptekenaars wereldwijd en hun vermogen om openhartig te praten over hun persoonlijke leven.
Eerste uitzenddatum:
di 17 januari 2023 om 22.40u NTR op NPO2. Daarna via NPO Start.
In het echt heb ik een neus
een film van Stephane Kaas
Tussen alle influencers, hun perfecte strandvakanties en gespierde lichamen is op sociale media een nieuw kunstgenre ontstaan: de webcomic. Korte, oprechte strips waarin het persoonlijk leven van de tekenaar centraal staat en waarin serieuze onderwerpen met humor worden verbeeld. De strips zijn vaak taboedoorbrekend en gaan over onderwerpen die weinig aan bod komen op sociale media: depressie, racisme, seksisme en gender-issues. De enorme achterban van deze tekenaars laat zien dat veel mensen zich aangesproken voelen door de tekeningen.
Regisseur Stephane Kaas portretteert een aantal van deze jonge tekenaars van over de hele wereld. Worstelend met zijn eigen persoonlijke problemen probeert hij aan de hand van zijn getekende dagboek op een ontwapenend eerlijke manier zijn gedachten op een rijtje te krijgen. Kunnen sociale media ook voor troost en verbinding zorgen?
Tegen de achtergrond van een pandemie, die het nodige roet in het eten gooit, bezoekt Kaas een verscheidenheid aan cartoonisten in Nederland, België, Engeland, de Verenigde Staten en (online) ook het door oorlog geteisterde Oekraïne. Zo is Alex Norris (VK) de persoon achter Webcomic Name, dat hij zelf omschrijft als een queer comic, waarin de punchline steeds “Oh No” is. Waar Christina De Witte (BE) als Chrostin haar herkenbare onzekerheden van zich af tekent, omarmt Jackie E. Davis (VS) als Underpants and Overbites haar innerlijke mafketel – en zo tekent ze zichzelf ook, hoewel: “In het echt heb ik een neus.” En terwijl de rauwe tekeningen van Emma Jon-Michael Frank (VS) beklemmend zelfkritisch zijn, geeft Renske de Greef (NL) haar perfectionisme en somberheid op een luchtige manier vorm en betekenis. Maatschappijkritiek, veelal over de status van zwarte vrouwen in de samenleving, komt van Whit Taylor (VS) en de kale tekeningen van Zhenya Oliinyk (OEK) bieden ons een confronterende blik in een oorlogsgebied niet zo heel ver hiervandaan.
Aan de hand van portretten van de verschillende artiesten en hun werk, voorzien van geestige voice-overs en animaties van eigen hand, neemt Emmy Award-winnaar Stephane Kaas ons mee in deze nieuwe kunstvorm. Veel mensen herkennen zich in de tekeningen; ze putten er kracht uit en omgekeerd putten de tekenaars daar weer kracht uit. In het echt heb ik een neus is een komische vertelling over deprimerende onderwerpen.
Stephane Kaas @webcomicsdoc
Alex Norris (VK)@webcomic_name
Christina De Witte (BE)
@chrostin
Jackie E. Davis (VS)
@underpants and Overbites
Emma Jon-Michael Frank (VS)@jonmichaelfrank
Renske de Greef (NL)@renskedegreef
Whit Taylor (VS)@whitltaylor
Zhenya Oliinyk (OEK)
@evilpinkpics
